Najczęściej spotykamy kościoły z jedną wieżą usytuowaną na osi nawy głównej, bywają z wieloma małymi wieżyczkami. Są rónież i takie w których planowano budowę dwóch, a ukończono tylko jedną. Tak właśnie jest w przypadku świdnickiej Katedry, gdzie ukończono tylko południową wieżę. Ażeby było bardziej czytelnie, przygotowałem jej schemat z naniesionymi datami, wysokościamii kondygnacjami.

  Na poziomie jezdni, u podstawy wieży znajdują się cztery wykonane z piaskowca portale.

   Powyżej znajduje się poziom chóru organowego. Na chórze organowym zbudowanym w latach 1537- 1539, znajdują się dwuczęściowe organy, rozmieszczone tak, aby nie zasłaniały światła wpadającego do świątyni przez olbrzymie ( największe na Dolnym Śląsku )okno witrażowe zachodniej fasady .Organy zostały wykonane w 1705 roku przez Gotfryda Siebera z Brna. Przebudowane zostały na początku XX wieku przez świdnicką firmę " Schlag & Synowie". Obecnie posiadają one 43 głosy podzielone na trzy manuały. Na prospekcie organowym widzimy figury tzw Niebiańskiej Orkiestry, przedstawiające króla Dawida, św Cecylię, i szesnastu aniołów grających na różnych instrumentach. Figury wykonał świdnicki artysta rzeźbiarz Jerzy Leonard Weber na początku XVIIIwieku.

      Na wysokości ~ 20 metrów powyżej jezdni znajdują się mechanizmy zegarowe. W 1593 roku dokonano ich wymiany ( podobnie jak tarcz ) z 24 na 12 godzinne.

     Nawa główna o wysokości 26,5 metrów posiada sklepienie sieciowe . Pokrywa je polichromia wykonana w 1739 roku przez Jana Jerzego Etgensa z Brana.

      W roku 1516 wieża osiągnęła poziom przyszłej dzwonnicy, 30 maja zawieszono wielki dzwon poczym kontynuowano obudowywanie ścian dzwonnicy. W następnych latach wieża osiągnęłą wysokość 53 metrów, osiągając poziom szczytu partii czworobocznej.

     Powyżej wieża z czworobocznej przechodzi w oktagonalną, stało się to w latach 1518-25, świadczą o tym fakcie wyryte daty na ciosach kamiennych. Tu znajdują się cztery tarcze zegarowe.

    Tuż powyżej znajdują się rzeżby zdobiące narożniki oktagonu, Przynajmniej pięć z nich to repliki oryginalnych, które zostały wymienione ze względów bezpieczeństwa, ich oryginały znajdują się na wysokiej skarpie w ogrodzie, od strony południowej.

      Na wysokości ~ 66 metrów znajduje się taras widokowy, wodę odprowadzają typowe dla tej epoki rzygacze, kamienne balustrady przyozdobiono sterczynami o gotyckich motywach dekoracyjnych. Bezposrednio nad nim znajduje się murowana nadbudowa, stanowiąca podstawę konstrukcji hełmu wieży. To tu znajduje się strażnica w której czuwał dzwonnik, oraz strażnik obserwujący okolicę. Na jej murach spoczywa olbrzymi hełm wieży.

     Hełm zdobi iglica z kulą, chorągiewką i gwiazdą, wykonał te elementy kotlarz Jan Using w roku 1613, wówczas dokonano oficjalnego pierwszego pomiaru wieży, osiągnęła wysokość 103 metrów.  W skali europejskiej wieża ta jest jedną z około pięćdziesięciu mierzących powyżej 100 metrów. Przewyższa takie europejskie sławy jak paryską Notre Dame, czy bazylikę św Stefana w Budapeszcie, ustępuje takim sławą jak katedra w Kolonii, czy w Ulm.

    Zródłem do powstania tego artykułu była m.in.  broszura, której autorem jest pan Edmund Nawrocki zatytuowana " Kościół św. Stanisława i Wacłąwa w Świdnicy. Podziękowania należą się również naszemu koledze mietokowi, który udzielił mi kilku rad, bez których nie powstałby ten artykuł.